Język polski, jak doskonale wiemy, nie jest tworem jednolitym. Inaczej wygląda on w gazetach czy radiu, inaczej na ulicy. Zupełnie odmiennie brzmi w Warszawie niż w Dąbrowie Górniczej. Każdy region, środowisko, czy zawód ma swoje własne, niedostępne i niezrozumiałe dla innych wyrażenia. Komputerowcy mają swoje pecety, twardziele, czy totalną zawiechę, radiowcy – spoty, dżingle i powerplaye, a drukarze offsety, szczotki i bękarty. Swój język mają też młodsi członkowie naszego społeczeństwa.
Czym jest gwara młodzieżowa? Otóż wszystkim po trochu. Młodzież stanowi przecież pewną grupę zawodową (a co, szkoła to nie praca?), ma swoje tajemnice. Jest wreszcie – jak miło się słucha komplementów, prawda? – najświeższą i najbardziej kreatywną grupą ludzi, z dużym zapasem sił, a przy tym jeszcze nie do końca skażoną szablonowym myśleniem i postępowaniem.
Jest nam miło poinformować, że uczennica naszej szkoły – Bianka Kuczera z klasy 7a – zajęła III miejsce i została laureatką konkursu „Obrazkowy słownik wyrazów młodzieżowych”. Stworzenie takiego słownika wymagało kreatywności i podwójnych kompetencji: polonistycznych i plastycznych. Gratulujemy sukcesu!
MK
